΄Αλλη μια μέρα ζωντανός
Κάθε μέρα στο Ιατρείο Αλληλεγγύης εκτυλίσσονται σκηνές απίστευτης ομορφιάς και συντροφικότητας. Κάθε μέρα και ένα ακόμη περιστατικό έρχεται να σε συγκλονίσει. Κάθε μέρα και ένας ακόμη εθελοντής γιατρός ή απλός πολίτης σε κάνει να πιστέψεις πως όλα είναι δυνατά.
Σήμερα λειτούργησαν στον χώρο του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Κορίνθου 5 ιατρεία, δόθηκαν αντίστοιχα φάρμακα και πραγματοποιήθηκε και εμβολιασμός. Το Ιατρείο από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ ήταν γεμάτο κόσμο.
Όταν τέτοιες ημέρες ολοκληρώνονται και φτάνει η στιγμή να πας στο σπίτι σου, μόνο κούραση ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ.
Καλό βράδυ!
... και αύριο ξεκινάει μια καινούργια μέρα!
Είμαι εξοργισμένη ...
Για άλλη μια φορά, είμαι εξοργισμένη ... ξέφυγε από τα χείλη εθελόντριας σήμερα και άρχισε να αφηγείται την ιστορία που έζησε στη βάρδια της στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου.
«Μια νέα και γλυκειά κοπέλα ήρθε σήμερα για βοήθεια. Μια μάνα με δυό μικρά κορίτσια και έναν σύζυγο με βλέμμα καθαρό. Για... όλους τους λόγους που ζούμε όλοι μας καθημερινά παραμέλησε τις εξετάσεις της και όταν ψηλάφισε κάποια στιγμή δύο τεράστιους όγκους στο στήθος της, ήταν πια αργά. ΄Ηταν πια καρκινοπαθής. Γνωστοί και φίλοι μάζεψαν χρήματα και χειρουργήθηκε, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, από εδώ και μπρος θα πρέπει κατά τακτά χρονικά διαστήματα να υποβάλεται σε εξετάσεις και θεραπείες πανάκριβες... δεν μπορεί λοιπόν και ήρθε να ζητήσει βοήθεια σε μας. Θα κάνουμε ότι μπορούμε το ξέρω ... αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πάψω να είμαι εξοργισμένη, αυτό δεν σημαίνει πως θα λύσουμε το πρόβλημά της, θα την ξανακάνουμε υγιή, εμείς απλώς θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε.»
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΗ γιατί νέοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, γιατί άνθρωποι υποφέρουν, γιατί στα περισσότερα σπιτικά έχει χαθεί η χαρά ... γαιτί δεν μας αφήνουν απλώς να ζήσουμε.
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΗ γιατί και όλοι εμείς που καταλαβαίνουμε τι μας συμβαίνει ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ, δεν αρκεί η αλληλεγγύη, δεν αρκεί μόνον αυτό ...
Για άλλη μια φορά, είμαι εξοργισμένη ... ξέφυγε από τα χείλη εθελόντριας σήμερα και άρχισε να αφηγείται την ιστορία που έζησε στη βάρδια της στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου.
Κάθε μέρα στο Ιατρείο Αλληλεγγύης εκτυλίσσονται σκηνές απίστευτης ομορφιάς και συντροφικότητας. Κάθε μέρα και ένα ακόμη περιστατικό έρχεται να σε συγκλονίσει. Κάθε μέρα και ένας ακόμη εθελοντής γιατρός ή απλός πολίτης σε κάνει να πιστέψεις πως όλα είναι δυνατά.
Σήμερα λειτούργησαν στον χώρο του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης Κορίνθου 5 ιατρεία, δόθηκαν αντίστοιχα φάρμακα και πραγματοποιήθηκε και εμβολιασμός. Το Ιατρείο από τις 9 το πρωί έως τις 8 το βράδυ ήταν γεμάτο κόσμο.
Όταν τέτοιες ημέρες ολοκληρώνονται και φτάνει η στιγμή να πας στο σπίτι σου, μόνο κούραση ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ.
Καλό βράδυ!
... και αύριο ξεκινάει μια καινούργια μέρα!
Είμαι εξοργισμένη ...
Για άλλη μια φορά, είμαι εξοργισμένη ... ξέφυγε από τα χείλη εθελόντριας σήμερα και άρχισε να αφηγείται την ιστορία που έζησε στη βάρδια της στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου.
«Μια νέα και γλυκειά κοπέλα ήρθε σήμερα για βοήθεια. Μια μάνα με δυό μικρά κορίτσια και έναν σύζυγο με βλέμμα καθαρό. Για... όλους τους λόγους που ζούμε όλοι μας καθημερινά παραμέλησε τις εξετάσεις της και όταν ψηλάφισε κάποια στιγμή δύο τεράστιους όγκους στο στήθος της, ήταν πια αργά. ΄Ηταν πια καρκινοπαθής. Γνωστοί και φίλοι μάζεψαν χρήματα και χειρουργήθηκε, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, από εδώ και μπρος θα πρέπει κατά τακτά χρονικά διαστήματα να υποβάλεται σε εξετάσεις και θεραπείες πανάκριβες... δεν μπορεί λοιπόν και ήρθε να ζητήσει βοήθεια σε μας. Θα κάνουμε ότι μπορούμε το ξέρω ... αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πάψω να είμαι εξοργισμένη, αυτό δεν σημαίνει πως θα λύσουμε το πρόβλημά της, θα την ξανακάνουμε υγιή, εμείς απλώς θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε.»
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΗ γιατί νέοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους, γιατί άνθρωποι υποφέρουν, γιατί στα περισσότερα σπιτικά έχει χαθεί η χαρά ... γαιτί δεν μας αφήνουν απλώς να ζήσουμε.
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΟΡΓΙΣΜΕΝΗ γιατί και όλοι εμείς που καταλαβαίνουμε τι μας συμβαίνει ΔΕΝ ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ, δεν αρκεί η αλληλεγγύη, δεν αρκεί μόνον αυτό ...
Για άλλη μια φορά, είμαι εξοργισμένη ... ξέφυγε από τα χείλη εθελόντριας σήμερα και άρχισε να αφηγείται την ιστορία που έζησε στη βάρδια της στο Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Κορίνθου.
Στιγμές....
Εκτάκτως σήμερα μια ομάδα μαζευτήκαμε να διεκπεραιώσουμε εκκρεμότητες με νέες παραλαβές φαρμάκων, εμβολίων, καρτέλες ασθενών ... πανικός. Βιαστικά άφησα τον καφέ και άρχισα να βαδίζω γρήγορα για το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης. Στο δρόμο χτύπησε το τηλέφωνο ... ήταν ένα κορίτσι απ΄ την ομάδα που εκτάκτως της ζήτησαν στο γραφείο να καθήσει μέχρι τις 8 το βράδυ και δεν μπορούσε να έρθει να μας βοηθήσει.
Σας έχω πάρει όμως κάτι δωράκια ... μου είπε, σε παρακαλώ ας έρθει μια σας να τα πάρει, θέλω να σας τα δώσω. Υποσχέθηκα πως κάποιος θα πήγαινε.
Τρία κομπιούτερ δούλευαν ασταμάτητα, καταμετρούσαμε, διπλοελέγχαμε, φωνάζαμε, γελάγαμε, συζητούσαμε ... χτυπούσε και το τηλέφωνο ... ωχ ξέχασα να κλείσω τις εξετάσεις για την έγκυο ... ωχ να φωνάξουμε την φαρμακοποιό να δώσει τα φάρμακα ενός ασθενή που πέρασε εκτάκτως ... Πανικός. Πήγε έξι η ώρα και δεν λέγαμε να τελειώσουμε, σιγά σιγά όμως η ομάδα μίκραινε γιατί η καθεμιά μας είχε και τις δουλειές της.
Πήγε 11 η ώρα και κάνω κάτι τελευταίες διορθώσεις στις λίστες που πήρα μαζί μου (δουλειά για το σπίτι) και ... θυμήθηκα τα δωράκια ... ωχ πως το ξέχασα αυτό το κορίτσι. Μια νέα εθελόντρια στην παρέα, ένα τόσο γλυκό παιδί.
Στιςγμές είναι η ζωή μας. Στιγμές γεμάτες ζωή, αλήθεια και συναίσθημα. Σήμερα πέρασε μια πολύ όμορφη μέρα γεμάτη ζεστασιά, αγάπη, απλά ...γεμάτη με υπέροχους ανθρώπους.
Σας έχω πάρει όμως κάτι δωράκια ... μου είπε, σε παρακαλώ ας έρθει μια σας να τα πάρει, θέλω να σας τα δώσω. Υποσχέθηκα πως κάποιος θα πήγαινε.
Τρία κομπιούτερ δούλευαν ασταμάτητα, καταμετρούσαμε, διπλοελέγχαμε, φωνάζαμε, γελάγαμε, συζητούσαμε ... χτυπούσε και το τηλέφωνο ... ωχ ξέχασα να κλείσω τις εξετάσεις για την έγκυο ... ωχ να φωνάξουμε την φαρμακοποιό να δώσει τα φάρμακα ενός ασθενή που πέρασε εκτάκτως ... Πανικός. Πήγε έξι η ώρα και δεν λέγαμε να τελειώσουμε, σιγά σιγά όμως η ομάδα μίκραινε γιατί η καθεμιά μας είχε και τις δουλειές της.
Πήγε 11 η ώρα και κάνω κάτι τελευταίες διορθώσεις στις λίστες που πήρα μαζί μου (δουλειά για το σπίτι) και ... θυμήθηκα τα δωράκια ... ωχ πως το ξέχασα αυτό το κορίτσι. Μια νέα εθελόντρια στην παρέα, ένα τόσο γλυκό παιδί.
Στιςγμές είναι η ζωή μας. Στιγμές γεμάτες ζωή, αλήθεια και συναίσθημα. Σήμερα πέρασε μια πολύ όμορφη μέρα γεμάτη ζεστασιά, αγάπη, απλά ...γεμάτη με υπέροχους ανθρώπους.
